Danas, 12. avgusta, se širom sveta obeležava Međunarodni dan mladih. U Srbiji se prema Zakonu o mladima smatra da omladinu i mlade čine osobe uzrasta između 15 i 30 godina starosti. Pojam mladi trebalo bi da se odnosi na fazu života između detinjstva i odraslog doba. Trajanje mladosti je društveno određeno ili uslovljeno, a ne biološki. Školovanje je jadan od ključnih činilaca koji određuje trajanje mladosti, a cilj je da pojedinac ili pojedinka stekne potpunu autonomiju odlučivanja i upravljanja svojim životom. Gotovo u svim zemljama koje su u tranziciji, pa i u Srbiji, produžena mladost je stvar prinude usled brojnih ograničavajućih faktora kao što su nemogućnost pronalaženja posla, sticanja nekretnine ili mogućnosti samostalnog rentiranja stana, formiranja porodice i ostali faktori za čije zadovoljenje je najčešće primarna ekonomska nezavisnost. Sve ovo utiče i na kasnije emocionalno sazrevanje, a nestabilna politička situcija na ovim prostorima dodatno izaziva anksioznost kod mladih.

Primera radi, mladi koji su tokom bombardovanja Srbije 1999. godine imali 7 godina, rođeni su kada su počinjali ratni sukobi na teritoriji bivše SFRJ a danas imaju 26 godina. To su generacije koje su odrastale u vreme sankcija, nasilja, agresivne medijske promocije kiča i šunda i moralnog posrnuća, a danas se od njih očekuje da budu najvažnija karika u razvoju srpskog društva.

Pored toga, mladi kao prepoznata osetljiva društvena grupa, koja se dalje može deliti na višestruko osetljive grupe stanovništva, u zavisnosti od ličnih svojstava na osnovu kojih mogu biti diskriminiasani, suočavaju se sa različitim nivoima izazova. Mlade žene, zatim mladi koji žive u ruralnim sredinima, imaju invaliditet, pripadaju romskoj populaciji su grupe mladih koje u startu imaju manje šanse da pripadaju kategoriji odraslih u kontekstu lične autonomije.

Na kraju, mladost kao lični doživljaj sebe jeste interesantan fenomen, ali ako to znači da se živi sa minimum još jednom generacijom u istom domu, ne čudi što se suočavamo da nam godišnje ode na desetine hiljada mladih iz zemlje. Vlada Republike Srbije donela je Nacionalnu strategiju za mlade na papiru, ali nema rešenje, inicijativu, plan niti svest o tome kako stvoriti društvene prilike u zemlji koje će pogodovati razvoju želje kod mladih da svoja znanja, energiju i drutveni aktivizam usmere na razvoj sopstvene zemlje i stvaranje kvalitetnog života u njoj.